என் கோபங்கள்

என் கோபங்கள்
பாத்திரப் பிரசித்தம்

இரண்டு வயதில்
நசுக்கின
வெள்ளிக் கிண்டி
இன்னமும் சிரிக்கிறது

ஏழெட்டு வயதில்
எடுத்து வீசிய
இரண்டு மூன்று
சொம்புகள்
அடிக்கிணற்றில்
ஆழப் பாசியில்

விடலை வயதில்
வீசிய தட்டுகளா¡ல்
ஒரே அமாவாசையில்
ஓட்டில் உதயமானவை
இரண்டு மூன்று
பௌர்ணமிகள்

என்ன இது சமையலென்று
எடுத்து வீசிய எவர்சில்வரை
பறக்கும் தட்டோவென்று
பார்த்தவர் வியந்தனர்

கோபத்தையெல்லாம்
சிரிப்பில்
சுருக்கி விட்டேன்

இப்போதெல்லாம்
பாத்திரங்கள்
நசுங்குவதில்லை
மனசு தான்
கசங்குகிறது
மற்றவர்கள் கோபித்தால்